Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ και οκτώ χρόνια περίπου, από το Δεκέμβριο του 2006, έχει ψηφιστεί στην ελληνική Βουλή νόμος που προβλέπει την κατασκευή τεμένους στην Αθήνα, στην Ελλάδα. Είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που δεν διαθέτουμε ένα λατρευτικό χώρο για τους μουσουλμάνους.

Νομίζω ότι μία χώρα, ένα έθνος, όπως το ελληνικό, που το βασικό του χαρακτηριστικό ήταν ο οικουμενισμός και όχι η φοβία, όχι η εσωστρέφεια, όχι το κλείσιμο στον εαυτό του, ένα έθνος που ήταν και είναι ταξιδευτής σε όλο τον πλανήτη, ένα έθνος που μπόρεσε να απλώσει τις αξίες του και τον πολιτισμό του σε όλον τον πλανήτη, δεν είναι δυνατόν να μην διαθέτει χώρους για πολίτες άλλων δογμάτων και άλλων θρησκευμάτων, ώστε να ασκούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα.

Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτής της υποχρέωσης που ανέλαβε το ελληνικό κράτος με δικές του δαπάνες, πράγματι αποφάσισε και προκήρυξε την κατασκευή ενός τεμένους στην Αθήνα προϋπολογισμού περίπου 950.000 ευρώ, πραγματικής αξίας γύρω στις 650.000 χωρίς το ΦΠΑ, και ανετέθη μετά από διαγωνισμό σε κάποιες εταιρείες.

Το ερώτημα από εδώ και πέρα είναι κατά πόσον όσα ο κύριος συνάδελφος προηγουμένως εξέθεσε και όλο το παραλήρημα που άκουσα, έχουν να κάνουν με τα πραγματικά αισθήματα του λαού, με τις πραγματικές ανάγκες του ελληνικού έθνους αυτήν την εποχή και τελικώς με τα πραγματικά ζητούμενα της Ελλάδας στο σήμερα και το αύριο.

Απολύτως καμία προτεραιότητα δεν έχουν όλα αυτά που εξέθεσε ο κύριος συνάδελφος. Αντιθέτως, ήταν ένα εθνικιστικό παραλήρημα που δεν κάνει τίποτε άλλο από το να καλλιεργεί μίσος, διαχωρισμούς, να καλλιεργεί μία Ελλάδα που δεν υπάρχει. Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια Ελλάδα.

Η δική σας Ελλάδα, κύριε Παναγιώταρε, δεν υπήρξε ποτέ. Και όταν υπήρξε, δυστυχώς, συνοδεύτηκε με καταστροφές. Και όταν υπήρξε ορισμένες μικρές περιόδους, όπως το 1897, καταστράφηκε. Ήταν η Ελλάδα του μίσους, η Ελλάδα των εθνικισμών, η Ελλάδα του φανατισμού.

Αυτός ο τόπος δεν έχει ανάγκη και δεν φοβάται το διαφορετικό. Είπατε ότι μας περικυκλώνουν μουσουλμάνοι, ισλαμιστές κ.λπ.. Τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς και αυτό το έθνος διατήρησε πολιτισμό αιώνων, γλώσσα και θρησκεία, ήθη και έθιμα.

Δεν έχουμε ανάγκη, λοιπόν, ούτε από το παραλήρημά σας ούτε από τον εθνικισμό σας, μα, κυρίως αυτό που δεν έχουμε ανάγκη σήμερα είναι το μίσος και τον διαχωρισμό των ανθρώπων σε κατηγορίες διαφόρων δογμάτων ή φυλών ή οποιεσδήποτε άλλες κατηγορίες. Μια κατηγορία υπάρχει μόνο στους ανθρώπους, είναι οι άνθρωποι που σέβονται τους νόμους και οι άλλοι που βλάπτουν την κοινωνία. Δεν υπάρχει άλλος διαχωρισμός.

Κι επειδή το παραλήρημα συνεχίζεται και μάλιστα με φωτιά και τσεκούρι, ερμηνεύοντας τον Κολοκοτρώνη…

Κι επειδή αναφέρατε και τη Ρωσία, η ρωσική ομοσπονδία δεν έχει μόνο χριστιανούς, έχει και δεκάδες εκατομμύρια μουσουλμάνους. Πρέπει να σας πω λοιπόν ότι αισθάνθηκα πολύ περήφανος όταν είδα πριν από τρία χρόνια τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο να λειτουργεί στην Παναγία Σουμελά και έκτοτε κάθε Δεκαπενταύγουστο στον Πόντο.

Κι αισθάνομαι πολύ περήφανος κάθε φορά που ακόμα μία εκκλησιά στην Καππαδοκία, τη Σμύρνη λειτουργεί και πηγαίνουν οι χριστιανοί στην Ίμβρο, την Τένεδο κι ασκούν τα καθήκοντά τους, είτε είναι Έλληνες είτε άλλης εθνικότητας.

 

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ

Να σας πω και κάτι άλλο, κύριε Παναγιώταρε, για να το ακούσετε και να το σκεφτείτε. Εσείς λέτε «Όχι τζαμί». Κάποιοι άλλοι στην άλλη πλευρά του Αιγαίου λένε να κάνουν την Αγιά Σοφιά τζαμί. Πουλάτε μίσος κι εσείς κι εκείνοι, για να μαζεύετε ψήφους, για να στενέψετε τον κόσμο, να στύβετε τις ψυχές των πιο ταλαιπωρημένων ανθρώπων.

Οι δικοί μου οι πατεράδες και οι παππούδες ξέρουν τι σημαίνει προσφυγιά, τι σημαίνει μετανάστευση. Το 1922 τους παππούδες μας τούς φώναζαν τουρκόσπορους κάποιοι πατριώτες παλαιοελλαδίτες σαν κι εσάς. Κάποιοι σαν κι εσάς τότε χώριζαν τους Έλληνες.

Εμένα, προσωπικά και την οικογένειά μου που είμαι Πόντιος και Μικρασιάτης πρόσφυγας, με καμένα σπίτια, με καμένες εκκλησιές, πραγματικά μου κάνει τιμή που απαντώ σήμερα σε σας και επί υπουργίας μου γίνεται το τζαμί.

Απαντώ μ’ αυτόν τον τρόπο, γιατί σέβομαι τους ανθρώπους μόνο με ένα κριτήριο, με το αν δηλαδή σέβονται τους νόμους, το Σύνταγμα και το συνάνθρωπό τους ή είναι παράνομοι. Τίποτα άλλο! Και δεν χωρίζω τους ανθρώπους σε Πόντιους, Αρμένιους, Εβραίους, Βουδιστές, Χριστιανούς ή Μουσουλμάνους.

Είμαι περήφανος, γιατί όταν απαντώ έτσι, νοιώθω πιο Έλληνας. Εκφράζω τον πολιτισμό και τις αξίες του τόπου μου.

Κάνετε λάθος, λοιπόν, κύριε Παναγιώταρε. Μιλάτε άμυαλα και πράττετε άστοχα.