… η καρδιά όλων μας, είναι στο Παρίσι. Συμμετέχουμε στο πένθος, θρηνούμε τους ανθρώπους.
Μας τρομάζει ο τυφλός φανατισμός. Δεν μας φοβίζουν οι ισλαμοφασίστες, οι σκέτοι φασίστες, η τρομοκρατία.
Το σκίτσο, το χιούμορ, η άτακτη ματιά της δημοκρατίας δεν σκοτώνεται. Πόσο απάνθρωπο είναι να μην αντέχεις τον Πετρουλάκη ή τον Μητρόπουλο!
Έχουμε κι εδώ στην Ελλάδα φανατισμό. Πολλά θύματα φανατισμού και τρομοκρατίας.
Ας δουν ορισμένοι που κάνουν το θυμό τους δικαιολογία βίας, τα άψυχα πενάκια των σκιτσογράφων. Αυτό ονειρεύονται, γι αυτό πολεμούν;
Οι νεκροί στο Παρίσι είναι και δικοί μας, γιατί είναι του πολιτισμού μας. Που δεν θέλει φανατισμό, που γέννησε την Αθήνα και το διαφωτισμό.
Οι νεκροί είναι ήρωες μας. Δεν θυμώνουμε όμως άμετρα ούτε άκριτα. Γι αυτό δεν τους χαρίζουμε σε όσους βρήκαν ευκαιρία να βγάλουν μαύρη, σταχτοπράσινη χολή για τους μετανάστες ή για τους μουσουλμάνους.
Από την ομιλία του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στις 9 Ιανουαρίου