Συνέντευξη – Παρέμβαση στα «Νέα του Σαββατοκύριακου»
«Η συνηθισμένη τακτική. Από καθυστέρηση σε καθυστέρηση, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει κάθε φορά ο λογαριασμός για τους πιο αδύναμους και να γίνεται όλο και δυσκολότερη η προσπάθεια των δημιουργικών ανθρώπων. Κάθε φορά στήνονται επάλξεις ανυποχώρητης διαπραγμάτευσης και κάθε φορά τα κάστρα πέφτουν σαν χάρτινοι πύργοι υπό την απειλή της χρεοκοπίας. Αυτός ο φαύλος κύκλος της «αέναης διαπραγμάτευσης» εχει ήδη επιφέρει ανατροπή των προβλέψεων της ίδιας της κυβέρνησης. Μια ματιά στην έκθεση του γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής καταδεικνύει τις συνέπειες».
«Το ζητούμενο είναι κάτι εξαιρετικά απλό! Η κυβέρνηση να ασχοληθεί με τη διακυβέρνηση της χώρας σύμφωνα με την εντολή που πήρε και η αντιπολίτευση να ασκήσει το αντιπολιτευτικό της έργο επισης σύμφωνα με τη λαϊκή εντολή!
Είναι κρίμα να κατασπαταλάμε εθνικούς πόρους δημοκρατιας σε άκαρπες αντιπαραθέσεις που οδηγούν σε μια πολυ δηλητηριώδη ατμόσφαιρα.
Η ανάκαμψη θα έλθει όταν πάψει η αβεβαιότητα, εμπεδωθεί η εμπιστοσύνη, λειτουργήσει το Τραπεζικό σύστημα και καταστούμε έτσι ελκυστική χώρα για τις μεγάλες ξένες επενδύσεις αλλά και τις μικρότερες απο εγχώριους επενδυτές των δυναμικών ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ζητούμενο είναι οι επενδύσεις να αφορούν επιχειρηματικές δραστηριότητες που απαιτούν εξειδικευμένους και καλά πληρωμένους εργαζόμενους, ώστε να απασχοληθούν επιτέλους οι εκατοντάδες χιλιάδες προσοντούχων και ικανών νέων.
«Γιατί κυβέρνησε πολύ στην περίοδο της μεταπολίτευσης, γιατί διεθνώς η αριστερά ψάχνει, δεν έχει, απαντήσεις απλές στις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης. Και τέλος γιατί ειναι παντα ο χώρος της αναζήτησης και της αλλαγής. Ειναι ο χώρος που αμφισβητήθηκε και επλήγη δυσανάλογα με άλλες δυνάμεις που εφάρμοσαν το προγραμμα προσαρμογής αυτα τα χρονια. Είναι εύλογη λοιπόν η έντονη αναζήτησή. Υπήρξε εξάλλου το εγχείρημα του ΠΟΤΑΜΙΟΥ που έδειξε σημάδια σύγχρονης έκφρασης του χώρου, που ωστόσο βρίσκεται σε προφανή κατιούσα πορεία. Πιστεύω ωστόσο ότι μέρα με τη μέρα καθίσταται κοινός τόπος η ανάγκη για συνάντηση όλων των δυνάμεων. Δεν είναι ώρα πλέον ούτε για πολλές συζητήσεις ούτε για άλλα εγχειρήματα.
«Όλες οι δυνάμεις είναι χρήσιμες στην επίτευξη του στόχου για εθνική ανασυγκρότηση. Ωστόσο, η Ελλάδα σήμερα έχει ανάγκη από ένα σύγχρονο ισχυρό προοδευτικό σοσιαλιστικό πόλο μέσα στο Ευρωπαϊκό πλαίσιο προκειμένου να αντιμετωπίσει κατά προτεραιότητα το ζήτημα των μεγάλων κοινωνικών ανισοτήτων που γέννησε η κρίση, να εγγυηθεί ανάπτυξη με ρήτρα κοινωνικών ανισοτήτων και να διαμορφώσει ενα νέο σχέδιο εθνικής κοινωνικής συμφωνίας. Η Δημοκρατική Συμπαραταξη μπορεί να αναλάβει το έργο της κοινωνικής συμφιλίωσης, της αποτροπής του μίσους πού έσπειραν οι λαϊκιστές, να ενώσει και πάλι την ελληνική κοινωνία και να βάλει μπρος τις μηχανές της αλλαγής και της μετάβασης στο νεο δύσκολο και πολύπλοκο κοσμο».
«Η προοδευτική παράταξη είναι αυτή που διαχρονικά καθόρισε με τη παρουσία της εδώ και πάνω από έναν αιώνα την μοίρα του τόπου και κατέγραψε τις μεγαλύτερες εθνικές και κοινωνικές κατακτήσεις. Υπηρξε πάντα η δύναμη αλλαγής και δικαιοσύνης στο πλευρό των αδυνάτων και δημιουργός της μεσαίας τάξης τα τελευταία χρονια. Η αποστολή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι η ανάδειξη της σε ισχυρή δύναμη εκπροσώπησης των λαϊκών στρωμάτων που δικιμάζονται από τη φτώχεια της μεσαίας τάξης που γονάτισε από τα φορολογικά βάρη, των δημιουργικών ανθρώπων που πνίγονται καθημερινά στην αβεβαιότητα καθώς και της νέας γενιάς, της γενιάς της χιλιετίας που βρίσκεται καθηλωμένη στο παρακμιακό περιβάλλον της κρίσης.
«Η πορεία μου είναι σταθερή, διαχρονική και αδιάλειπτη! Στη δημοκρατική παράταξη! Η Β’ Αθηνών είναι το μεγάλο χωνευτήρι της Ελλάδας, με τις ανάγλυφες αντιθέσεις που γεννούν πχ, τα απόμακρα βόρεια προάστεια και τα λαϊκά στρώματα των δυτικών συνοικιών. Στην Β’ Αθήνας όταν περπατάς -κι εγώ το κάνω καθημερινά- διαλύονται οι αυταπάτες, οι κατασκευές και τα ιδεολογήματα. Ο κόσμος είναι διαφορετικός και πραγματικός. Εδώ καταλαβαίνεις την πολιτική σαν σύνθεση και τις πολιτικές σαν σύλληψη και λύσεις».
«Καθόλου γατί φτάσαμε ενα βήμα απο το να καταργήσουμε τα μνημόνια .Εάν ο κ..Τσιπρας δεν βιαζόταν τοσο να κυβερνήσει, εάν η προεδρική εκλογή κυλούσε ήρεμα, σημερα η Ελλαδα θα ηταν αλλού,πολυ καλυτερα με πολυ λιγότερη ανέχεια, με πολύ περισσότερη αισιοδοξία».
«Διλήμματα ναι. Προβλήματα όχι. Πολιτικη είναι η τέχνη των συμμαχιών με πρωτεύον κριτήριο το κοινό καλό και δευτερευόντως το κομματικό συμφέρον.Έχοντας αυτο σαν οδηγό η Δημοκρατική συμπαράταξη εχει ευθύνη κάθε φορά να κρίνει με ποιους θα συνεργαστεί και απο τις επιλογές της θα κρίνεται. Αυτό δεν ισχύει μόνο με τα σημερινά δημοσκοπικά ποσοστά.
Θα ισχύσει κυρίως όταν η δημοκρατική συμπαράταξη γινει πλειοψηφικό ρεύμα. Ήμουν πάντα κατά των «μονοπωλίων» στην πολιτικη.
Χωρίς συμμαχίες, ο διπολισμός παράγει μια ακινησία εναλλαγής που κακώς την ονομάζουμε σταθερότητα.
Αυτό ήταν το σφάλμα της μεταπολίτευσης και δεν χρειάζεται να επαναληφθεί».