ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Αθήνα, 9 Απριλίου 2021

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πρωτολογία Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτηση με θέμα:

«Πλήρης αδιαφάνεια στα ζητήματα φύλαξης και συνοδείας ευπαθών στόχων»

Κύριε Καμίνη,

Με εσάς ιδιαιτέρα, ο διάλογος είναι εφικτός. Και συνεισφέρει στην καλύτερη και πληρέστερη ενημέρωση της Βουλής.

Η επιμονή σας να ρωτάτε οφείλεται στο ότι, όπως είπατε, δεν πήρατε απαντήσεις.

Θα μου επιτρέψετε να το θέσω αλλιώς.

Απαντήσεις πήρατε. Σωστές απαντήσεις.

Όμως δεν λύθηκε το πρόβλημα που θέλατε να αναδείξετε και σήμερα φαίνεται πιο ώριμο να συζητηθεί .

Ας μην χάσουμε λεπτό σε συζήτηση για προσχηματική επίκληση  απορρήτου, εθνικής ασφάλειας κλπ. Γιατί όλα αυτά αυτονοήτως ισχύουν, εννοώ τα απόρρητα, αλλά επαναλαμβάνω το πρόβλημα, δεν είναι εκεί.

Το πρόβλημα είναι ποιοι δικαιούνται φύλαξης, πόση φύλαξη, για πόσο καιρό; Και ποιο είναι το θεσμικό πλαίσιο που κατοχυρώνει την άσκηση του δικαιώματος με βέλτιστο τρόπο προς το συμφέρον της μέγιστης πλειοψηφίας.

Επιτρέψτε μου λίγα εισαγωγικά.

Η ασφάλεια προσώπων, το αίτημα για ασφάλεια είναι καθολικό και διευρυνόμενο. Εξελίσσεται δυναμικά παγκοσμίως.

Στην Ελλάδα ιδιαίτερα και θα εξηγήσω γιατί.

Υπάρχουν δύο μείζονα φαινόμενα, μιλώντας για ασφάλεια προσώπων και υποδομών, που καθορίζουν παγκοσμίως τη νέα κατάσταση.

Η νέα τρομοκρατία που ξεκινά με την 11η Σεπτέμβρη του 2001, και η αυξημένη βιαιότητα κατά του πολιτικού συστήματος, που έφερε η άνοδος των λαϊκισμών της τελευταίας 10ετίας.

Η ιδιαιτερότητα της Ελλάδας είναι το τσουνάμι οργής από τη χρεοκοπία,  η έκρηξη βίας που ενεδύθη ακόμη και κοινοβουλευτικό μανδύα με το απόβρασμα της Χ.Α.

Το τελευταίο το γνωρίζετε γιατί υπήρξατε θύμα, γι’ αυτό άλλωστε λάβατε αστυνομική προστασία.

Σε ένα βαθμό, για αρκετό καιρό, το να είσαι δημόσιο πρόσωπο, σήμαινε να είσαι στόχος.

Τα χρόνια πέρασαν, αλλά ο φόβος και οι πρακτικές βίας δεν εξαλείφθηκαν.

Υπάρχουν ενεργές βίαιες μειοψηφίες, βλέπουμε συχνά επεισόδια σε διαδηλώσεις που είναι συμπλοκές μάχης, μαθαίνουμε  γεγονότα αποτρόπαια σε Πανεπιστήμια, σε γήπεδα, σε δημόσιους χώρους.

Υπάρχει λοιπόν και σήμερα βία, λιγότερη, παραμένουσα, αλλά υπαρκτή και δυστυχώς, στον μισαλλόδοξο λόγο κάνουν καριέρα ακόμη και δημόσια πρόσωπα ή κομματικοί σχηματισμοί.

Η παράλληλη, ολοένα διευρυνόμενη, δημόσια σφαίρα των κοινωνικών δικτύων πολλές φορές ενισχύει αυτές τις τάσεις.

Και έρχομαι στο κυρίως θέμα μας.

Σε αυτό το νέο περιβάλλον βίας και αιτημάτων ασφάλειας το θεσμικό πλαίσιο στην Ελλάδα παραμένει παλιό. Καλό για το 2000, όχι επαρκές σήμερα, παρά με τις κατά καιρούς απόπειρες βελτίωσης στα Προεδρικά διατάγματα.

Υπενθυμίζω ότι ο κορμός του θεσμικού πλαισίου είναι το ΠΔ141/1991, που παρά τις κατά καιρούς βελτιώσεις, περιέχει ασάφειες και εξαιρέσεις, πού τότε έμοιαζαν λογικές αλλά σήμερα αφήνουν έδαφος για αστοχίες και χώρο σε ποντικούς του δημόσιου χώρου.

Τα ερωτήματα που μας απασχολούν είναι :

Είναι επαρκής η ποιότητα υπηρεσιών φύλαξης ή πολλές φορές περιορίζονται ή εκφυλίζονται σε υπηρεσίες συνοδείας και εξυπηρέτησης των φυλασσόμενων προσώπων;

Πώς εκπαιδεύεται και επανεκπαιδεύεται το προσωπικό;

Πόσο καιρό παραμένει σε αυτή την υπηρεσία το προσωπικό;

Απάντηση. Όχι δεν είναι επαρκής η ποιότητα. Χρειάζεται ειδικό σώμα της αστυνομίας, το οποίο θα έχει συνεχή εκπαίδευση. Θα νομοθετηθεί.

Επόμενο ερώτημα:

Αρκεί η αστυνομική δύναμη για να καλύψει τα αιτήματα φύλαξης;

Απάντηση. Όχι δεν αρκεί. Θα έπρεπε να είναι δεκαπλάσια και συνεχώς αυξανόμενη. Γιατί οι άνθρωποι ευλόγως φοβούνται αλλά -όχι πάντα δικαιολογημένα-  θεωρούν ότι απειλούνται.

Εδώ, το ξαναλέω, έχουμε να κάνουμε με ένα ασύμμετρο φαινόμενο προσφοράς και ζήτησης. Η προσφορά προστασίας είναι μικρό κλάσμα της ζήτησης.

Κάθε υπουργός προστασίας του Πολίτη τα τελευταία 20 χρόνια προσπαθεί να πάρει κόσμο από τα «επίσημα», όπως λέγονται και να τον βάλει σε μάχιμες αστυνομικές υπηρεσίες πρώτης γραμμής, να βγάλει «την αστυνομία στους δρόμους».

Όλοι κι εγώ πρώτος, επαιρόμαστε τους δυο πρώτους μήνες ότι τα καταφέραμε και μετά γυρνάμε στα ίδια.

Γιατί η πίεση της ζήτησης είναι κοινωνικό φαινόμενο και δεν λύνεται με διαταγές.

Αναλαμβάνω πλήρως την πολιτική ευθύνη, και νομίζω ότι εκφράζω όλους τους προηγούμενους διατελέσαντες υπουργούς, λέγοντας ότι έχουμε ευθύνη που δεν αλλάξαμε νωρίτερα αυτό το σύστημα.

Έχουμε κάνει απόπειρα από τον Σεπτέμβριο του 2019, αλλά οι προτάσεις ήταν μικρές ασπιρίνες, εκεί που χρειάζονται τομές.

Στην ερώτηση που μου απευθύνατε κύριε Καμίνη ζητάτε να προσδιορίσουμε τα μέτρα που θα βελτιώσουν το σύστημα, προσθέτοντας αποτελεσματικότητα και διαφάνεια.

Σας απαντώ με 10 λέξεις.

Θα νομοθετήσουμε τώρα με τόλμη και φαντασία και πολύ διάλογο.

Η σημερινή συζήτηση είναι η αρχή αυτής της διαβούλευσης.

Δεν θα ανακαλύψουμε τροχό, θα μεταφέρουμε καλές πρακτικές άλλων Ευρωπαϊκών χωρών, που έδρασαν στο θέμα νωρίτερα από εμάς.

Το θέμα είναι απλό. Αφού η Αστυνομία δεν αρκεί και δεν πρέπει να αναλώνεται σε αυτό τον στόχο, χρειάζεται να προσφύγουμε στην αγορά, στις υπηρεσίες φύλαξης που παρέχουν ιδιωτικές εταιρείες.

Απευθύνω ερωτήματα προς  συζήτηση:

Γιατί Υπουργεία και δημόσιες Αρχές χρειάζονται τόσες αστυνομικές δυνάμεις και δεν προστρέχουν σε ιδιωτικές εταιρείες, δημιουργώντας μικτά σχήματα που θα εξοικονομήσουν αστυνομικές δυνάμεις;

Ακόμη και η Βουλή, στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, φυλάσσει εξ ιδίων πόρων και με μικτά σχήματα τις εγκαταστάσεις της.

Η Βουλή με δικούς της πόρους και διαδικασίες, σε συνεργασία πάντα με την Αστυνομία, αποφασίζει ποιοι βουλευτές και πότε και για πόσο  δικαιούνται φύλαξης.

Σε καμία Ευρωπαϊκή χώρα η φύλαξη βουλευτών δεν είναι exofficio δικαίωμα.

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τα θέματα φύλαξης ιδιωτών.

Χρειάζεται λοιπόν κάτι απλό. Να νομοθετήσουμε τον μέγιστο αριθμό, το πλήθος αυτού του Σώματος φύλαξης. Ας το αποφασίσουμε κι ας τελειώνουμε.

Αλλαγή του αριθμού, θα γίνεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, με αυξημένες εγγυήσεις, όταν συντρέχουν καταστάσεις κρίσης ασφάλειας.

Σε όλη την Ευρώπη, η Υπηρεσία φύλαξης αποφασίζει ποια πρόσωπα θα διατεθούν στη φύλαξη, αποκλείεται δηλαδή η δυνατότητα επιλογής από τον αιτούντα.

Ακόμη και στο Ευρωκοινοβούλιο η διάθεση οχήματος συνοδείας ορίζεται κατ’ εξαίρεση με ρητές  και συγκεκριμένες διατάξεις.

Επίσης, στην Ευρώπη υπάρχει σαφέστατη διάκριση μεταξύ ολοήμερης και διακεκομμένης φύλαξης που παρέχεται μόνο κατά την άσκηση των καθηκόντων των επωφελουμένων.

Τα παραπάνω είναι σκέψεις και πρακτικές που μας χρειάζονται.

Τέλος, κάτι που μας φέρνει πιο κοντά στο θέμα της φύλαξης δημοσιογράφων-ΜΜΕ. Στην ελληνική νομοθεσία προβλέπεται ο μέγιστος αριθμός απασχολούμενου προσωπικού και μέσων συνοδείας ανά κατηγορία αξιωματούχων.

Αυτή η καλή πρακτική χρειάζεται νέους, ρητούς κανόνες, και πάλι αυξημένων εγγυήσεων για την κατ’ εξαίρεση υπέρβασή τους.

Κύριε Καμίνη,

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Οι αντιαισθητικές ανορθογραφίες  που εμφανίζονται στη δημοσιότητα  για το θέμα φύλαξης, δεν έχουν να κάνουν με υποτιθέμενα σκάνδαλα και εύνοιες. Όλα γίνονται με απέραντη τυπική νομιμότητα. Η ουσία όμως παραμένει πως έχουμε να κάνουμε με ένα αφόρητα πιεσμένο σύστημα που έχει γίνει αναποτελεσματικό και θέλει θεσμικές τομές.

Δηλαδή αποφάσεις. Αποφάσεις που αγγίζουν όλο το δημόσιο χώρο και το σύνολο των κρατικών αξιωματούχων.

Εμείς θα φέρουμε σχέδιο νόμου και προτάσεις. Για ένα σύστημα αμερόληπτο, αυξημένης αποτελεσματικότητας, σταθερής λογοδοσίας και διαφάνειας της διοίκησης.

Ελπίζω να έχουν όλοι την βούληση να  αρθούν στο ύψος των ευθυνών τους.

Νομίζω κανείς δεν θέλει να αφήνονται  σκιές για τη λειτουργία του πολιτικού και κομματικού συστήματος.

Και φυσικά κανείς δεν θέλει, και πρώτοι από όλους η Αστυνομία, η φυσική  και  πολιτική της ηγεσία,  να γίνεται κατάχρηση των υπηρεσιών προστασίας, από πρόσωπα που κάνουν κάκιστη χρήση αυτών των υπηρεσιών.

Σας ευχαριστώ.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Αθήνα, 9 Απριλίου 2021

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δευτερολογία Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτηση με θέμα:

«Πλήρης αδιαφάνεια στα ζητήματα φύλαξης και συνοδείας ευπαθών στόχων»

 

Κύριε Καμίνη

Να με συγχωρήσετε, σας οφείλω μια απάντηση για τα στοιχεία και τα ποσοστά που ζητήσατε με την ερώτησή σας.

Το σύνολο του απασχολούμενου αστυνομικού προσωπικού στη φύλαξη δεν ξεπερνά μικρό μονοψήφιο ποσοστό του συνόλου των αστυνομικών δυνάμεων της χώρας.

Η κατανομή των επωφελούμενων είναι: 60% πολιτικοί, 30% λοιποί κρατικοί αξιωματούχοι και ιδιώτες, 10% διπλωμάτες.

Σε προστασία ιδιωτών διατίθεται μονοψήφιο ποσοστό του συνόλου των δυνάμεων.

Ειδικότερα σε δημοσιογράφους-εκδότες διατίθεται λιγότερο από το 2% του συνόλου των δυνάμεων, δηλαδή μερικές μικρές δεκάδες αστυνομικού προσωπικού.

Αυτά για τα στοιχεία.

Και κανείς να μην κουνάει το ηθικολόγο του δάχτυλο.

Δεν μπαίνω σε συγκρίσεις αλλά η προηγούμενη διακυβέρνηση είχε περισσότερο προσωπικό, ίδιο και χειρότερο πλαίσιο και αρκετές παραξενιές στα πρόσωπα φύλαξης.

Είναι παρελθόν, δεν επεκτείνομαι, κοιτάμε μπροστά, πάμε να το αλλάξουμε όλοι μαζί.

Να πω και δυο πράγματα για την περίπτωση του τηλεπαρουσιαστή, απλά για την αποκατάσταση της αλήθειας.

Λοιπόν τον παρουσιαστή τον φύλαγε 1 άτομο τον Μάιο του 2020, τον Αύγουστο 2020 υπήρξε εμπρησμός έξω από το σπίτι του και η επιτροπή που συνεδριάζει ανά τρίμηνο αποφάσισε τον Νοέμβριο τη διάθεση ενός ακόμη για ένα τρίμηνο.

Στις 13 Ιανουαρίου – μετά από εμπρησμό αυτοκινήτου στο Epsilon TV όπου εργάζεται- διατάχθηκε η διάθεση και τρίτου αστυνομικού, μιας υπηρεσιακής μοτοσικλέτας και η επιτήρηση- όχι φύλαξη της οικίας του. Αυτά τα πρόσθετα μέτρα άργησαν να διατεθούν, δόθηκαν μετά τα μέσα Φεβρουαρίου.

Στα μέσα Μαρτίου υπήρξε συνολική αύξηση των μέτρων προστασίας λόγω θέματος Κουφοντίνα. Υπήρχαν επιθέσεις σε σπίτια βουλευτών και πολλές απειλές σε ΜΜΕ. Τότε αυξήθηκε η συνοδευτική αστυνόμευση με 4^ο αστυνομικό, ένα υπηρεσιακό αυτοκίνητο και διατάχθηκε 24ωρη φύλαξη της οικίας του με 4 άτομα.

Σας τα είπα αναλυτικά και τα συνοψίζω :

Ποτέ δεν φύλαξαν 14 τον τηλεπαρουσιαστή, όπως χαιρέκακα και μονότονα σκορπίζεται από τον ανεμιστήρα της λάσπης.

Ποτέ δεν υπήρξαν τεθωρακισμένα αυτοκίνητα.

Στους 10 από τους 11 μήνες, δηλαδή στο 90% του χρονικού διαστήματος φύλαξης, είχε ένα ή δύο άτομα χωρίς αυτοκίνητο.

Για λιγότερο από μήνα, δηλαδή τον Μάρτιο, είχε προσωρινή συνοδευτική φύλαξη από 4 άτομα.

Και ναι η αστυνομία διέψευσε. Η ΓΑΔΑ συγκεκριμένα, με λιτή και κατηγορηματική ανακοίνωση, διέψευσε τις τερατολογικές δηλώσεις του αντιδημάρχου Πικερμίου, ότι 7 περιπολικά και 2 τεθωρακισμένα φυλάνε τον τηλεπαρουσιαστή.

ΠΟΤΕ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΔΕΝ ΔΙΕΨΕΥΣΕ ΤΗΝ ΦΥΛΑΞΗ, ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΛΛΩΣΤΕ ΠΑΡΑΛΟΓΟ.

Δεν υπάρχει λοιπόν καμιά αντίφαση ανάμεσα στην εντολή που έδωσα εγώ να συνεδριάσει εκτάκτως η Eπιτροπή, πριν το καθορισμένο τρίμηνο, για να επανεξετάσει την αναγκαιότητα των μέτρων φύλαξης για τον συγκεκριμένο, με την ανακοίνωση της ΓΑΔΑ.

Και η έρευνα που διέταξα για να δούμε τι έγινε σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, είναι όχι μόνο για να ελεγχθούν τυχόν παρατυπίες, αλλά κυρίως για να χρησιμοποιηθεί η ανάλυση αυτής της περίπτωσης στις νομοθετικές βελτιώσεις που θα προτείνουμε.

Ας σοβαρευτούμε λοιπόν.

Είναι απλά βρώμικο και ξεκάθαρα άτιμο να σκορπάμε ψέματα για να καταλογίσουμε αντιφάσεις στην Αστυνομία και στον Υπουργό.

Και ας το ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα.

Να είναι πολύ προσεκτικοί κάποιοι διαπρύσιοι ηθικοπλάστες.

Η Αστυνομία στην υπόθεση φύλαξης, αξιολογεί κινδύνους όχι πρόσωπα και χαρακτήρες. Αλίμονο εάν οι υποκειμενικές κρίσεις για την προσωπικότητα του κάθε αιτούντος προστασία, παρεισφρέουν στην αξιολόγηση του κινδύνου.

Έχουμε κράτος δικαίου, δεν στιγματίζουμε, δεν λυντσάρουμε, είναι βαθιά αντιδημοκρατικό, είναι αδιανόητο να βγαίνουν έντυπα με τίτλους «μας κυβερνούν αυτοί που έδωσαν προστασία στον ΤΑΔΕ».

Τελειώνω με ένα πιο γενικό σχόλιο για τη συστηματική, κάλπικη επίθεση κατά της αστυνομίας, με τις καραμέλες της αστυνομικής βίας, της Χούντας και του αυταρχισμού.

Η Ελλάδα και ο κόσμος όλος καταπιέζονται αφόρητα περισσότερο από ένα χρόνο από την πανδημία. Όχι από την Αστυνομία.

Η υπομονή έχει τελειώσει γιατί η κόπωση έχει κυριαρχήσει.

Ποιος έκανε τους ελέγχους για τα περιοριστικά μέτρα; Ποιος ήλεγχε αφύσικα τους πολίτες στα φυσικά τους δικαιώματα, κίνησης, μετακίνησης, διασκέδασης, συνάθροισης;

Η αστυνομία.

13 εκατομμύρια ελέγχους.

Με τι προσωπικό; Όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις. Περισσότερες από 22.000 στο δρόμο. Για δεκατρείς μήνες. Κι αυτοί έχουν οικογένειες, κι αυτοί αρρώστησαν και αρρωσταίνουν, φοβούνται αλλά δουλεύουν.

Το κυριότερο. Δεν γνωρίζουν δεν έχουν εκπαιδευτεί σε αυτή τη δουλειά.

Αλλά δεν έχουμε άλλους, οι δυνάμεις της ήπιας αστυνόμευσης δεν αρκούν.

Οι ειδικές επιχειρησιακές μονάδες, αυτοί που πολέμησαν στον Έβρο, η ΔΙΑΣ που το βράδυ κυνηγιέται με εγκληματίες, η ΔΡΑΣΗ και η ΟΠΚΕ που τρέχουν στα ναρκωτικά και το βαρύ έγκλημα, αναγκάζονται να τρέχουν και με τα μπλοκάκια για πρόστιμα ή συνετισμό στις πλατείες.

Γι’ αυτό γίνονται τα παρατράγουδα.

Δεν τα δικαιολογούμε.

Αλλά ας κατέβουμε λίγο από τον θρόνο του αυτόκλητου ταγού του διαδικτύου και την έδρα του τζάμπα δικαστή του Twitter στο πεζοδρόμιο και την πλατεία του φυσικού κόσμου, όπου συναντώνται κουρασμένοι και θυμωμένοι άνθρωποι, νέοι συνήθως κι από τις δυο πλευρές.

Έχουμε λιγότερο από το 10% περιστατικών βίας συγκριτικά με άλλες χώρες στην Ευρώπη τον τελευταίο χρόνο.

Κι είμαστε ένα αυταρχικό καθεστώς όπου έγιναν περισσότερες από χίλιες εκατό συναθροίσεις σε 70 ημέρες, δηλαδή σχεδόν 20 κάθε ημέρα.

Δεν σταματάει σε αυτά η αστυνομία και δεν δικαιολογείται για τα λάθη της.

Απαιτεί όμως και μια δίκαιη στάση, δεν είναι και δεν θα γίνει σάκος του μποξ για κανένα.

Σε λιγότερο από μήνα θα συζητήσουμε εδώ το σχέδιο νόμου για την εκπαίδευση και την αλλαγή οργάνωσης του Σώματος και του Υπουργείου.

Σύγχρονη εκπαίδευση, δια βίου εκπαίδευση, καλύτερη διοίκηση, αποτελεσματικότερο Σώμα.

Στο ίδιο σχέδιο νόμου θα έρθουν και οι διατάξεις για το θέμα που συζητήσαμε.

Ναι θα βάλουν διακριτικά και κάμερες οι αστυνομικοί.

Εδώ και ένα χρόνο δουλεύουμε γι’ αυτό. Τα διακριτικά θα έρθουν σε λίγες εβδομάδες, οι κάμερες στο σύνολο της χώρας σε ένα χρόνο.

Δεν καθυστερούμε.

Τρέχουμε. Αλλά υπάρχουν νόμοι, διαγωνισμοί, προμήθειες, προσωπικά δεδομένα, εργασιακοί περιορισμοί, δικαιώματα.

Είναι άθλος ότι το πιλοτικό πρόγραμμα για τις κάμερες ολοκληρώθηκε σε 12 μήνες. Στη Γερμανία πήρε 24 μήνες, στη Γαλλία 26.

Ας σταματήσει λοιπόν η κακοήθεια και η ανεύθυνη κριτική.

Ως εδώ η λάσπη.

Τρικυμία στο ποτήρι, θαυμάσια ευκαιρία-παραφράζοντας κι εγώ τον Μάο- και για να γυρίσουμε στην ουσία κύριε Καμίνη.

Σε τρεις βδομάδες θα συζητήσουμε θεσμικά, για όλα τα παραπάνω.

Εκπαίδευση σώμα φύλαξης, γενική αναδιοργάνωση Αστυνομίας και Υπουργείου.

Θα κάνω κάθε προσπάθεια και στα τρία θέματα να είμαστε όλοι μαζί, η μέγιστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για τις βέλτιστες λύσεις. Ένα μέτωπο ορθολογισμού και δημοκρατίας.

Άλλη απάντηση από αυτήν, του ορθολογισμού και της δημοκρατίας στα ζητήματα ασφάλειας, βίας, χρηστής διοίκησης εγώ δεν ξέρω.

Και δεν είδα άλλη εναλλακτική πουθενά μέχρι τώρα, που να υπηρετεί τα συμφέροντα των περισσοτέρων.

Σας ευχαριστώ

Δείτε την ανάρτηση στο Facebook για την Πρωτολογία εδώ και για τη Δευτερολογία εδώ

Δείτε το thread με τις αναρτήσεις στο Twitter εδώ

Δείτε το story στο Instagram εδώ